Leuk, gelote burgers beleid laten maken, maar hoe dan? (met Eva Rovers)

Luisteraars! Dit keer een gesprek met Eva Rovers, auteur van het kersverse boekje Nu is het aan ons. In het boekje doet zij een oproep tot echte democratie. Geen verkozen aristocratie van parlementariërs, maar een burgerberaad, waarbij honderd willekeurig ingelote Nederlanders praten over oplossingen voor heikele politieke kwesties. De afgelopen jaren zijn er enkele succesvolle burgerberaden geweest: in Ierland over abortus, in Frankrijk over klimaatverandering, in de gemeente Zeist over lokale bezuinigingen. Wat valt er te leren van die ervaringen? En kunnen we hiermee het draagvlak voor het tegengaan van klimaatverandering vergroten? Hoe voorkom je dat steeds dezelfde witte, hoogopgeleide, gepensioneerde mannen komen opdagen (zoals bij inspraakavonden vaak het geval is)? En is klimaatverandering werkelijk het beste onderwerp voor een burgerberaad? Elk voornemen roept vaak honderden nieuwe technische vragen op. Oké, minder energie gebruiken, maar hoe dan? Welke apparaten gaan we reguleren? En als we stofzuigers gaan reguleren, gaan we dat doen door verhandelbare uitstootrechten, met emissienormen, met een hard plafond op input vermogen? Wat voor soort vragen moet een burgerberaad beantwoorden? Leesvoer bij deze aflevering: - Wil je je verder verdiepen in burgerberaden? Bestel dan Eva haar pleidooi Nu is het aan ons via onze kiosk.
 (http://corr.es/aanons) - Jesse had het ook even over dit onderzoek van de Universiteit Leiden waarin verschillende burgerberaden onder de loep zijn genomen.
(https://corr.es/89886e) - Eva noemde het stuk The Other Guy and Me van Bastian Berbner waarin hij verslag doet van een burgerberaad in Duitsland. Lees de Engelse vertaling op de website van True Story Award.
 (https://corr.es/c509e0)