Zo komen we uit de stikstofshit (een gesprek met Thomas Oudman)
De Jesse Frederik Show - En podcast af De Correspondent
Luisteraars! We zitten in de shit, aldus onze collega Thomas Oudman. In zijn nieuwe boek Uit de shit. Pleidooi voor meer boeren en minder vee trekt hij ons daar gelukkig ook weer uit. Stikstof: het is één van de belangrijkste ingrediënten voor plantengroei. In een ver verleden verkreeg de landbouw haar stikstof vooral van organisch afval en uitwerpselen, maar rond 1910 veranderde er iets ingrijpends: dankzij de uitvinding van kunstmest waren we opeens in staat om stikstof uit de lucht te plukken, en in korrelvorm over het land te verspreiden. Kunstmest heeft ons een hoop gebracht – ongeveer de helft van de wereldbevolking leeft inmiddels van calorieën die mogelijk zijn gemaakt door kunstmest. Maar tegelijkertijd is er inmiddels zo gruwelijk veel kunstmest, of kunstmest-via-beest (uitwerpselen van kippen, koeien, varkens) aan de Nederlandse bodem toegevoegd dat het bodemleven verarmt en de biodiversiteit afneemt – ziedaar de stikstofcrisis. Thomas stelt in zijn boek voor om deze stikstofkraan volledig dicht te draaien: geen krachtvoer meer voor de veestapel, geen kunstmest meer voor onze weilanden. Boeren zouden niet alleen betaald moeten worden voor het produceren van voedsel, maar ook voor het waardevolle onderhoud van unieke ecosystemen. Maar is dat wel een goed idee? Is er niet ook wat te zeggen voor loeiend intensieve landbouw? Dat we een klein beetje grond opgeven voor industrievlaktes van Engels raaigras, zodat op de rest verwilderde natuur kan groeien? En zijn de stikstofregels zelf niet een klein beetje krom: waarom moet een festival eigenlijk verboden worden vanwege pietluttige hoeveelheden stikstofuitstoot? Leesvoer bij deze aflevering: • Op 13 juni verschijnt bij De Correspondent het boek Uit de shit. Pleidooi voor meer boeren en minder vee, van Thomas Oudman. Reserveer het nu! (https://corr.es/55c11c) • Lees verder over het stikstofprobleem: 'Hoe komen we uit de shit? Draai de stikstofkraan dicht en laat de natuur haar werk doen'. (https://corr.es/951c0d)