Na barykady! Paryż maja ’68 i rewolucja młodych

Bądź realistą, żądaj niemożliwego, czyli Paryż końca lat 60. i romantyzowane przez kulturę i modę studenckie strajki maja 1968 roku, które oprócz rewolucji politycznej, przyniosły też tę obyczajową i seksualną. Moment, w którym Miasto Świateł stanęło w miejscu, a na ulicach zapanowała absolutna wolność i… chaos. Z milionów gardeł wykrzykiwano równościowe hasła, z wyrwanych drzew i znaków drogowych tworzono barykady, zadawano egzystencjalne pytania. O tym, co wydarzyło się wówczas w Paryżu, śpiewali Beatlesi i Stonesi, pisali Robert Merle i James Jones, filmy nagrywali Jean-Luc Godard, Bernardo Bertolucci czy Wes Anderson. Przewrotem inspirowali się dyrektorzy kreatywni Diora i Gucci. Dlaczego majowa rewolucja ’68 roku miała taki wpływ na Francję i świat? Od czego zaczęły się brutalne wydarzenia, rozegrane na paryskich ulicach i czemu tak bardzo fascynują twórców kultury i mody? Czym jest polityczny kicz na wybiegach i jak to się stało, że Francuzi wszystko potrafią wywalczyć na ulicach?